امروز خطوط را رها خواهم کرد و از ميان شکل هاي هندسي به پهنه ي

وسيع صداقت پي خواهم برد و در محفل آیینه ها به تو می اندیشم.

روزگار ساعت را با منطق رياضي تفريق مي کند ولي من زمان را به حالت

جمع در مي آورم و در امتداد

افق تصوير نگاهت را نقاشي مي کنم و در انتهاي کوچه هاي بي قرار باورم

به دوريت مي انديشم.

زمان دوري از تو يعني شکستن آيينه وجودم و نبودن تو يعني تاراج خاطره ها.

و اينک باورم را تقديمت مي کنم تا هرگز به دوستيمان شک نکني.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: